Toen ik in mijn kindertijd begon te schilderen met olieverf of gouache was dit zonder een schets en bovendien in één dikke laag. Sindsdien is er veel veranderd en heb ik mij de techniek eigen gemaakt. Dat wil niet zeggen dat ik nu nog alleen fijn werk aflever, ik mag nog graag "ruw" werk maken met bijvoorbeeld alleen een paletmes of gecombineerde technieken. Maar ook in het "ruwe" of abstracte werk ben ik door de jaren heen gesterkt door de noodzakelijke techniek en het inzicht in materiaal en kleur. Hoewel ik dus graag uitstapjes maak in diverse richtingen van de schilderkunst is mijn specialiteit het imaginair realisme. Vrij baan voor fantasie en intuitie. Gezien de oneindige poel waar ik uit mag putten is het imaginair realisme een waar paradijs voor mij.

Ik gebruik meestal linnen als ondergrond; het heeft structuur en het is een zeer sterk, natuurlijk materiaal. Linnen heeft zich door de eeuwen heen dan ook bewezen. Dat vind ik belangrijk, ik wil graag dat mijn werk over een paar honderd jaar nog goed op de spielatten zit en dat het zo veel mogelijk kleur behoudt.

Ik span het linnen op een spieraam en grondeer het nogmaals. Dan maak ik eerst een schets met potlood of houtskool, maar nog niet met alle details. Dan komt de eerste laag met dunne olieverf in donkergroen of donkerblauw, al dan niet met meer detail. Daarna komt een tweede laag olieverf met de grondkleuren en meer detail. Deze laag wordt na droging vervolgd door een of meer volgende lagen. Er wordt dan steeds meer detail zichtbaar en meer kleuraccenten komen aan het licht. De laatste lagen kunnen deels ook bestaan uit transparanten waar de onderliggende laag doorheen komt. Zodoende bestaat de schildering uit minimaal drie lagen. Na droging van een half à één jaar komt er tenslotte een vernislaag over en is het schilderij klaar.